Geçici Koruma ve Mülteci Yükünün Paylaşılmasındaki Normatif Boşlukların Giderilmesiyle İlgili Öneriler

Bu çalışmada, uluslararası mülteci rejiminde bir paradigma değişikliği yani yükü paylaşımının, güvenlik odaklı devlet merkezinden; insan hakları odaklı, toplum merkezine kaydırılması önerilir. Ayrıca, geçici koruma ve paylaşımına ilişkin normatif boşlukları doldurmak için öneriler sunulur. Menşe ülkesinde zulüm gören kişilerin başka ülkelere sığınması ya da sığınma araması hakkıdır. Ancak bu durum, mevcut rejimine göre, devletler yükümlülük oluşturmaz. Şöyle ki, kabulü, ev sahibi devletlerin münhasır egemenliği dahilindedir tamamen takdirine bırakılmıştır. Devletler genellikle, güvenlik, sosyal ekonomik durum benzeri kaygılar nedeniyle, ülkelerine almaktan kaçınmaktadırlar. Bunun sonucu olarak çok az sayıda devletin omuzlarına kalmaktadır. Çalışma, korumanın dahil olduğu yükünü, bütün topluma yükler. Mülteci yükünün toplumun menfaatine olan jus cogens kural olduğunu bundan herkese karşı ileri sürülebilen erga omnes doğduğunu savunur. Erga yükümlülük, paylaşılması kabul edilmese dahi söz konusu olabilecektir. paylaşımında Kolektif Hareketin Mantığı Mahkum İkilemi, göz önünde tutulmuştur. çalışma ayrıca, Hart’ın “kısıtlamaların karşılıklılığı” teorisine yükünü paylaşan devletlerin, diğerler devletlerden talep edebilecekleri nisbi haklarının iddia eder. Çalışmanın konusu, Friedmann’ın, dolayısıyla hukukun değişimine dayandırılmıştır.